برداشت غلط از داستان زندگی علما /باز هم خنده بازار ، تراژدی دیگری آفرید!
مهدی امیری پور - نویسنده طنین یاس
آیت الله مقدس اردبیلی در عـصـر صـفویه و در شهر اردبیل دیده به جهان گشود. پس از رشد و نما و کسب تحصیلات ابـتـدایى، به قصد تحصیلات عالیه ، به نجف اشرف مهاجرت کرد و توانست از فضاى علمى و مـعـنوى نجف اشرف و مجاورت با آن خاک اقدس کمال استفاده را ببرد و على رغم دعوت هاى مکررى که از سوی حکام صفوى برای حضورش در ایران از او به عمل آمد، تدریس و تدرس را بر استفاده از مزایاى اجتماعى و سیاسى ایران ترجیح داد .
به جرأت می توان گفت وی پس از شهید ثانى مرجعیت و ریاست تامه شیعه را در نجف برعهده داشت . احمد بن محمد اردبیلى ،معروف به مقدس اردبیلى ، ضرب المثل زهد و تقوا است و در عین حال در جرگه مـحـققان فقهاى برجسته شیعه قرار دارد .
در تاریخ آمده است که شـاه عـباس اصرار داشت که او به اصفهان بیاید،امـتناع مقدس اردبیلى از آمدن به ایران، سبب شد که حوزه نجف به عنوان مرکزى دیگر در مقابل حـوزه اصـفـهـان احـیـا شـود.
هـمچنان که امتناع شهید ثانى و پسرش شیخ حسن صاحب معالم و دخترزاده اش سید محمد صاحب مدارک از مهاجرت از جبل عامل به ایران ، سبب شد که حوزه شام و جبل عامل همچنان ادامه یابد و منقرض شود.
محدث نوری درباره ایشان می گوید: عـالـم ربانى ، فقیه و محقق صمدانى ، مولى احمد بن محمد اردبیلى ، متوفى993 درخت علم و تحقیقات او با انوار درخشان قدس ،زهد، اخلاص و کرامات او پوشیده است.
در کـتـاب" انـوار نـعـمـانـیه" سید نعمت اللّه جزائرى و در روضات الجنات ،حوادث و قضایاى حیرت انگیزى از آن عالم ربانى نقل کرده اند که صدور چنین اعمال و کرامات از دارندگان چنین ارواح وارسته و پاک با آن همه اخلاص ،تعجب و شگفتى ندارد.
او بـا شـیـخ بهایى و میرزا محمد استرآبادى صاحب رجال معروف ، معاصر بود و از بعضى از تلامذه شـهـیـد ثانى تلمذ کرد. صاحب اعیان الشیعه اساتید او را جمال الدین محمود شاگرد جـلال الدین دوانى، ملا عبداللّه یزدى (صاحب حاشیه تهذیب المنطق ) و مولى میرزا جان باغندى ذکر کرده اند.
سرانجام این مرد بزرگ پـس از عـمـرى تلاش و کوشش در راه اسلام و معنویت در ماه صفر سال 993 (ه - ق) در نجف اشرف به رحمت ایزدى پیوست و در جوار قبر محبوب و معشوق خویش، سرور متقیان مولى عـلـى (ع ) در ایوان طلا سمت راست وارد شونده بر حرم، دفن شد.
... بعد از مرور کوتاهی بر زندگی این بزرگوار، شایسته است به توهین هایی که در برنامه خنده بازار به این عالم ربانی شده ، اشاره کنیم. هرچند عده ای با دید سهوی و عمدی نبودن توهین به این قضیه نگاه کرده اند.
باید از مسوولان صدا وسیما و دست اندرکاران برنامه مضحک "گریه بازار" پرسید : (آیا حق چنین شخص بزرگواری توهین است؟)
نمایش خنده بازار که امروز برای مردم فهیم ایران با توهین به علما و شخصیت هایی که روزی برای این مرز وبوم در زمینه های دینی و علمی تلاش کرده اند به تراژدی "گریه بازار" تبدیل شده است ؛ اینبار با برداشتی نمایشی از داستانی زندگی مرحوم آیت الله مقدس اردبیلی که پدر بزرگوار ایشان روزی سیبی را از باغ شخصی به سرقت می برد و برای حلالیت از وی مجبور به ازدواج با دختر صاحب باغ(والده مرحوم مقدس) که زشت هم بوده است؛ می شود. خواسته و ناخواسته به این عالم ربانی توهین کرده است .
باید توجه داشت که این سریال طنز در یک کشور اسلامی به نام ایران پخش می شود . در کشوری که تمام پایه های دینی آن با دستان همین زحمت کشان که امروز بازیچه گروهی از غافلان در کسوت تولید کننده و کارگردان و بازیگر شده است؛ آیا حق بزرگداشت مقام عالمان و دانشمندان باید اینگونه ادا شود!؟ زمانی که مقدسات یک کشور از درون مورد تمسخر قرار گیرد باید از خاخام های اسراییلی چه انتظاری داشت؟
دوستانی که در صدا وسیما حضور دارید از شما می پرسیم : اگر بنا باشد که فیلم های طنز و حتی سریالی تولید شده در داخل به تمسخر مقدسات ما بپردازند! پس فرق تولیدات تلویزیونی و ماهواره در چیست؟
در این زمان با وجود چنین برنامه هایی که خلاهای دینی را در کشور ایجاد می کنند ؛ بهتر نیست شما هم از کار بیکار شوید و مردم از ماهواره ها استفاده کنند؟
شما بزرگواران تولید کننده، برای القاب رکیکی هم چون توهین به شخص داماد و چسباندن لقب چشم گراز به یابنده سیب که همان بلاتشبیه پدر بزرگوار مرحوم مقدس است و صدا زدن عروس که بلاتشبیه مادر مرحوم مقدس است با القابی دور از ذهن و زشت در برنامه خنده بازار چه توجیهاتی دارید؟
آنچه که معلوم است و از گفتار دست اندکاران این مجموعه در مصاحبه های گوناگون پیداست؛ صدا وسیما از این برنامه خیلی حمایت کرده است ؛ پس بار گران این توهین ها را باید مسئولان صدا و سیما به دوش بکشند.
مسئولان صدا و سیما باید بدانند در قبال کارهای انجام شده مسؤولند و باید نسبت به وظایف خود که همان تبلیغ دین اسلام و مقدسات است؛ کوتاهی نکنید.
در پایان چند خواهش از مسؤولان این جعبه جادویی دارم 1) از افراد متخصص و متعهد در ساخت برنامه های تلویزیونی استفاده کنید و آنقدر جرات داشته باشید که در برابر اشتباهات ساکت ننشینید .2) خوشبختانه در ایران کارشناسان زیادی در زمینه های مختلف وجود دارد از این افراد در بحث های تولیدات مختلف بخصوص در حوزه کودکان و برنامه های طنز استفاده کنید تا برنامه های توهین آمیزی ساخته نشود 3) از پخش کارتون هایی که کشورهای غربی به منظور گمراه کردن کودکان ما که سرمایه های آینده ما هستند؛ جلوگیری کنید.